Auteur : Gunther Gepubliceerd: Zaterdag 16 September 2017 17:14hAf en toe doen we eens zot. Verstand op nul en de gas open is het eerste wat in een mens opkomt maar het is veel minder waar. De fiets moet in orde zijn dus een checkup is belangrijk, die reserveband kan je thuis laten want als je plat rijdt is het game over. Is trouwens ook minder gewicht maar in mijn geval met +90kg (fiets en manneke) gaan die 100gram niets maken. Maar het speelt toch in het kopke soms. De juiste drank, voeding, ieder heeft zijn truckjes na wat ervaring wel gevonden. Het juiste team, de voorbereiding in team, nog wat afspraken maken zodat ieder zich er goed bij voelt. Inschrijven en de nummer erop, met van die kleine spelden die vervaarlijk dicht tegen mijn vel kunnen komen, de hartslag gaat dan meestal al een 5 a 10 slagen hoger. Je ziet ook al die andere kleppers staan en die zien er dikwijls heel kundig uit. En dan komt het moment van aan te schuiven aan de start in de juiste volgorde. Zie dat je in de juiste versnelling aan de start staat want ook hier heb ik ooit eens prul mee gehad waardoor er direct een cartouche verschoten was om nog maar de eerste bocht te halen, ketting eraf ja en tijdens rijden terug opleggen door ff met uw vingers te helpen, echt geen aanrader. En toch had ik het weer voor, ik stond nog op mijn kleine plateau voor de start maar gelukkig is de overschakeling foutloos gegaan. Dus dan gaan de laatste 10sec in en op dat moment weet je het eigenlijk al, ik ga hier seffens die asvalt opvreten tot op de kiezel, zo start ik altijd. Het zelfvertrouwen stijgt want net nog 40 gereden met de vingers in de neus, dus 45 zal ook wel lukken. Na de 2e ronde voel (ik) het verval intreden, laatste ronde is harken maar we hebben het gehaald. Goede prestatie van gans het team trouwens, goed gepraat ook onderweg. Niet snokken, bochten soepel en veilig, het was een goede editie... (alleen de camera-lens vergeten proper te maken na de bui regen net voor de race, tja je kan niet aan alles denken hé). enjoy....
